Een tweede ‘Eerste juli’

Een tweede ‘Eerste juli’

 10,00

Een indrukwekkend verslag met veel foto’s van de verzoeningsreis naar het Surinaamse Binnenland, waar Kees Sybrandi en Wout Bouwman, samen met kerkelijke leiders van Suriname, via de rivieren de vele Marrondorpen hebben bezocht waar de nakomelingen van gevluchte plantageslaven nog steeds wonen.

Als u een nazaat bent van tot slaaf gemaakten, dan sturen we dit boek gratis naar je toe. Stuur dan een mail met het verzoek om dit boek toe te zenden, met je naam en adresgegevens, aan info@boete-verzoening.nl

Categorie:

Beschrijving

Op 10 juni 2023 is in de Jeruëlkapel van de EBG (Evangelische Broedergemeente) dit boek officieel gepresenteerd door overhandiging aan dhr. Kensley Vrede, Kapitein van de Sarramacaners en pleitbezorger in Nederland voor de positie van de Marrons. Veel Nederlanders hebben werkelijk spijt van de slavernij en de gevolgen daarvan voor nakomelingen van de toenmalige tot slaaf gemaakten. Daarom werd door twee Nederlanders een bootreis over de rivieren naar Marron-dorpen in het Surinaamse Binnenland gemaakt om deze schuld te erkennen.

Wout Bouwman en Kees Sybrandi zijn bestuursleden van Stichting Boete en Verzoening met Israël en anderen. Naast het werk op Joodse begraafplaatsen, zo’n 40 jaar geleden voortgekomen als verzoeningswerk voor het Joodse volk dat door christenen eeuwenlang veel leed en onrecht is aangedaan, is in de loop van de jaren bij de stichting ook het besef gekomen dat Nederlandse christenen op veel meer plaatsen bevolkingsgroepen onrecht hebben aangedaan, onder andere in de voormalige koloniën.

Verschillende bestuursleden van Boete & Verzoening maakten al eerder reizen naar andere landen waar vroeger Afrikanen als slaven gehouden werden. Zij deden dit om excuses te maken en het aangedane leed te erkennen over de slavernij. Deze reis in Suriname maakten Wout en Kees samen met een aantal Surinaamse kerkelijke leiders.

In dit boek wordt verteld over de wekenlange bootreis langs dorpen in het Binnenland en hoe de inwoners van al die dorpen op hun bezoek gereageerd hebben. Een vrouw was zo geroerd en enthousiast door de vraag om vergeving van deze blanke mannen dat ze riep “Dit is een tweede Eerste Juli!”

Over deze reis is eerder al een jeugdboek verschenen, Mek’ den Sabi! (Vertel het ze toch!), omdat de medereizigers er op aandrongen dat alle Surinaamse kinderen over de aanleiding en het gevolg van deze tocht zouden horen. Alle lagere scholen hebben daarom van dit jeugdboek een aantal exemplaren ontvangen, zodat kinderen dat verhaal nog steeds kunnen lezen.

We hopen dat ook deze uitgave veel nakomelingen van tot slaaf gemaakten in Suriname en andere gebieden zal bereiken én dat het anderen bewust zal maken van de invloed die deze periode in onze gezamenlijke geschiedenis tot op de dag van vandaag heeft.

Extra informatie

Gewicht 433 g
Ga naar de bovenkant